AH BELİM..! VAH BELİM...!

Arkideşler!

Merhaba!

Baktım da 3 hafta olmuş birşeyler yazmayalı...

Ama ne 3 hafta!

Benim için çok sıkıntılı bir üç hafta...

Tahmin edeceğiniz gibi yine belim. Daha daha doğrusu belimden kaynaklanan sağ alt bacak ağrım, ağrım, ağrım ve uyuşma, uyuşma ve uyuşma ve yürüyememe, yürüyememe...

Kabus bir bayram geçirdim diyebilirim...

Belimden yapılan iğnenin (steroid) etkisi ne yazık ki sadece birkaç gün sürdü, sonrası öncekinden de beter. Ne ağrı kesiciler işe yaradı, ne de diğer ilaçlar :( Önce sevinip sonra üzülme de cabası...

Bende ki olay şu;

Gayet başarılı geçen bir ameliyat ama ameliyat sonrası oluşan ödem ve ameliyat yerimde oluşan yara dokusu (scar tissue) dedikleri şey! Bir doktorun dediğine göre tamamen benim "kadersiz"liğimmiş bu durum. Çünkü yara dokusu bazı insanlarda hiç olmaz, bazılarında olur ama vücut tarafından yok edilir, bazılarında ise çok büyük olurmuş ki benim durumum sonuncusundan!

Bu arada "bir doktorun dediğine göre" diye bir ibare kullandım çünkü bu süreçte kendi doktorum da dahil olmak üZre tam beş ayrı doktora gittim! 

Evet! Evet!

Tam beş doktor!

Diyeceksiniz ki yetmedi mi iki tane, üç tane diye...??? Ki sizin yerinizde olsam ben de öyle düşünürdüm ama gelin görün ki durum çok farklı gelişti.

Gittiğim bu beş özel hastane/devlet hastanesi (Amerikan, Başkent, Atatürk Eğ.ve Araşt, Hacettepe, TSK Rehabilitasyon) doktorlarının hiçbirinin dediği diğerini tutmadı! 

Şaka gibi!

Ortada bir tane MR var, hepsi aynı MR'a bakarak konuşuyor ama gördükleri/söyledikleri şey farklı farklı. Yani 2 tanesi aynı şeyi söylese tamam deyip o yola gireceğim ama yok!

Söylenenleri kısaca özetliyorum:

Ameliyatlık bir durumum yok.

Acilen hemen ameliyat olmalısın.

Orada ödem var.

Ödem falan yok.

Yara dokusu oluşmuş.

Acil platin takılmalı.

Sabit platin takılmalı.

Dinamik platin takılmalı.

Dinamik platin zaten bir süre sonra statik hale geliyor.

İkinci ameliyatı zaten olacaksın ama şimdi değil.

Seni ameliyat eden seni değil, MR sonuçlarını ameliyat etmiş olur.

Platin çivi taktırma, yaşın çok genç.

Biz 18 yaşındaki hastalara bile takıyoruz, platin çividen çekinmene gerek yok.

Egzersize başla.

Sakın şimdi egzersiz yapma.

Yüz.

Şimdi yüzme sonra yüz.

..............

.................

............

Falan falan falan...

Anladınız mı şimdi neden bu kadar çok doktora gittiğime...

Ama ortak sonuçlar da çıkmadı değil :)

Nisan ayında olduğum ameliyatla ilgili bir sıkıntı yok, sorun cerrah hatasından kaynaklanmıyor. Hatta doktorlardan bir tanesi ameliyatımın çok "zarif" yapıldığını bile söyledi.

Yüzme, özellikle de sırtüstü, belime çok iyi gelecek.

Ömür boyu egzersiz. 

Saglıklı bir belim yok, beyin cerrahlarıyla iyi geçin :)

Dediler ki bir de "istersen" fizik tedaviyi dene. Ama iyi bir yerden.

İyi bir yer nere ki????

Dediğim noktada sağolsun bir arkadaşım vasıtasıyla Türk Silahlı Kuvvetleri Rehabilitasyon ve Bakım Merkezi'ne ulaştım. Eskiden sadece asker ve gazilere bakan yer şimdilerde sınırlı da olsa sivil hastalara bakıyormuş.

Pazartesi günü başladım. Tüm kalbimle faydalı olmasını diliyorum. Çünkü neredeyse aylardır ağrı çekmekten, yürüyememekten, binbir çaba gittiğim yerlerden apar topar geri dönmekten, avuç avuç ilaç almaktan, ilaçlar nedeniyle leyla gibi gezmekten, eve kapanmaktan, markete bile gidememekten.... bana FE-NA-LIK GEL-Dİİİİİİİİİİİİİİİ....

Bu ruh halindeyken buraya yazı yazmak aklıma bile gelmemiş, siz anlayın!

Tabi bu süreçte bir iki güzel şey de olmadı değil, Mesela bol bol kitap akudum. Epeydir boşlamıştım okumayı. Kitapçıya gidince bir gaz, alıyorum üç beş kitap her seferinde. Eve geliyorum tıssssssssssss.... Epey bir temizledim yarım kalan kitapları.

Sonraaaaa.... Sonra markete gidip abur cubur alamadığım için kilo vermesem bile en azından almadım da! Bu da bir başarı. Sıfır hareket ama sıkıntıdan deli gibi yeme isteğiyle dolu bir ruh hali...

Bir de ağrımın azca olduğu günlerden birinde, bu "az"lık hissinin verdiği cesaretle bir tane daha dövme yaptırdım! Daha doğrusu mevct dövmeme ekleme yaptırdım. Tam istediğim gibi oldu, çok beğendim :)

Peki bu zaman içerisinde hiç birşeyler yaptım mı sizinle paylaşacak?

Maalesef pek sayılmaz....

Genelde yatay pozisyonda rahat ettiğimden mütevellit :) pek birşey yapmak da mümkün olmadı.

Amma velakin fizik tedaviye başlamanın geleceğe dair verdiği umutla şu andan itibaren "Ey Demet! Titre ve kendine gel!" diyorum ve başlıyorum :)

Bunun dışında yaramaz birşey yok. Aaaanemgiller iyi, bana bol bol dua ediyorlar, olabildiği kadar tatil yapar gibi yapıyorlar...

HerkeŞ iyidir umarım...

Neyse....

Ben buradayım demek istediydimmişti :)

Kalın sağlıcak ilen ki!

Öptüm!