TAŞ BOYAMA - BU DEFA ANNEMİN MARİFETLERİ

Artık yüzbin kere tekrar etmeme gerek yok, biliyorsunuz bu yaz uzuuuuuuun bir Bodrum olayı oldu. Plansız bir şekilde uzun kalındı, pek malzeme yoktu boş zamanları değerlendirmek için, falan falan... Bunun için ben de masa sehpa boyamaya, konu komşunun takımlarını tamie tmeye başlamıştım ki epeydir aklımda olan bir fikri uygulamaya koymaya karar verdim: TAŞ BOYAMAK!

Taş, bildiğiniz taş. Biraz büyükçe ve olabildiğince düzgün yüzeyli, pürüzsüz. Deniz kıyısında olunca da bulması gaaaağyet kolay. Gerçi ben sahile inip taş aramak yerine yan komşunun (ki kendisi Nilgün'dür) özenle düzenlediği ve baktığı çiçeklerinin etrafındaki taşları ele geçirmeyi tercih ettim.

Hemen öyle ayıplamayın beni canım! En az sekiz on tane de ona yapıp verdim :) Alan memnuuuuuun veren memnun!!!

Aşamaların fotoğrafları maalesef yok ama ben detaylıca anlatmaya çalışacağım... Malzemelerse boya, fırça ve vernikten ibaret.

Dediğim gibi taşları seçerken geniş ve düzgün yüzeyli olmalarına gayret ettim. Hem desen için geniş yeriniz oluyor hem de boyaması daha kolay.

Taşı öncelikle temizleyin. Ben bunun için (herşeyi temizlemede olduğu gibi!) ıslak mendil lullanıyorum. Yakında evi de bunlarla temizleyeceğim, cam, çerçeve, masalar...artık Allah ne verdiyse :)

Sonra da taşı istediğiniz bir renkte boyayın. Ben bunun için eve yakın bir yapı markete gidip küçük renk tüplerinden birkaç tane aldım. Su bazlı. Küçük boyda olduğu için boya erttı, kaldı, kurudu derdi olmuyor, bir de seçenek çok fazla. İsterseniz beyaz ekleyerek de aynı rengin onlarca farklı tonunu elde etmeniz de mümkün...

Zemini ben ikişer, hatta bazı renklerde üçer kat boyadım. Su bazlı olduğu için zaten beş dakikada kuruyor. Kapının önünde açıkhavada yaptığım için de koku derdi falan olmadı hiç.

Ben işin bu zor, çok zor, en zor (!!!) kısmını bitirdikten sonra annem devreye girdi ve desenlerini çizdi boyadı. Desenlerin bir kısmını kopya kağıdı ile taşa geçirip boyadı, bir kısmını da hiç çizmeden doğaçlama yaptı, ki ben ikinci yolla yaptıklarını daha çok beğendim.

Mesela bu yandaki o şekilde yapıldı. Tam yılbaşılık değil mi?

Boyarken de inceden kalına birçok fırça kullandı, çoğunlukla ince ama. Akrilik boya, onların da sedefli olanları annemin favorisi. Bazen guaj boyayla ve hatta sulu boya ile de karştırıp farklı renkler elde edip kullandığı oluyor.

Bana kalsa ben bu ince iş kısmını hiç beceremem. Ne o öyle ıncık mıncık!!! Ama annem bayılıyor, hastayım demedi bazen günde üç dört tane boyayıp bitirdiği oldu.

Desen boyamaları bitince yaklaşık birer gün beklettim kurumaları için. Çünkü zeminler koyu renk olduğu için desenin belirgin olması en az üç dört kere üstüste gitmesiyle mümkün oluyor. Ve genelde de bunları her kat tamamen kurumadan yapıyor annem. Vernik için tamamen kurumalarını beklemezsem eğer o zaman boya dağılıp bozulabiliyor...

Desen belirleme, çizme, boyama işleminden sonra geliyor ennnnnnn zor üçüncü aşamaya ki onu da yine ben yapıyorum: VERNİKLEME!

Vernik olarak ben her zaman ki gibi yine yat verniğini seçiyorum, dayanıklılık açısından. Bana göre tek dezavantajı geç kuruyor olması. Kokusundan şikayetim yok, aksine bayılırım vernik kokusuna! Bu arada unutmadan belirteyim, verniğiniz biraz katı gelirse size ya da önceden açılmış bir vernikse kullanacağınız, tinerle inceltebilirsiniz...

Verniklemelerini de ikişer kat yaptım ben, ama bu size kalmış. Önce bir yüzünü vernikledim, kuruyunca diğer yüzünü. Burada dikkat etmeniz gereken vernikleyip kurumaya bıraktığınız zaman yanlardan verniğin akımaması. Aksi halde biraz çirkin bir görüntü oluyor. Ama olursa da çaresi yok değil, bir kat daha vernikleyin.

Yat verniği çok bulaşık birşey, yapış yapış da. Çalışırken yanınızda tinere batırılmış bir bez işinizi kolaylaştıracaktır. Bir yere sürünüp bulaştığında hemen bezle silin, leke kalmıyor.

Bir de vernik tam kurumadan taşı elinize alırsanız/ellerseniz hemen elinizin izi çıkıyor. Sizi rahatsız etmezse sorun yok. Aksi halde bir kat daha verniklemeniz şart efenim :)

Daha önce bahsetmiştim, bir kere daha yineleyeyim; vernik için kaliteli fırça kullanmanıza gerek yok. Çünkü verniğin kendisi bile fırçaya zarar veriyor. Boşuna fırçayı temizlemek için tiner israfına gerek yok. Alın ucuz fırçalardan, tüm vernik işlerinizi bir kerede tamamlamaya çalışın ve arkasından fırçayı atın gitsin. Yaklaşık yirmibeş tane kadar taş için iki fırça yetti de arttı bile. Tanesini bir liradan almıştım...

Gelelim nerelerde kullanabilirsiniz bunları meselesine... Elbette ki dekoratif amaçlı. Ama yer olarak kullanım alanı tamamen size kalmış, Orta masa üzerine veya varsa kitaplığınız raflarına çok güzel olur bana göre. Büyükçe bir taşsa eğer kapıların kapanmasını önlemek için önlerinde ağırlık olarak kullanabilirsiniz. Bir arkadaşım büyük bir cam vazonun dibine yacağını söylemişti. Sanırım genişçe bir vazoydu.

Hediye de edebilirsiniz. Ben böyle bir hediye alsam sevinirdim... Tamamen el emeği ve yıllar geçse bile eskimeyecek, bozulmayacak birşey...
Temel amaç aslında annemin oyalanmasını sağlamak ve dolayısıyla ağrısını sızısını azaltmaktı ama sonuçtan ben de çok memnun kaldım, çok sevdim boyama taşlarımı :)

Hatta şimdiden birer ikişer tane birçok yere hediye olarak gitti bile...

Tabi annemin boyama eserleri sadece bu taşlardan ibaret değil. O ahşap boyama işlerini daha çok seviyor. Ama benim "taşları boyamazsan sana tahta da yok" tehditlerim (!!!) karşısında çaresiz kalıp bu işe girişti :) Başka bir yazımda da boyadığı diğer şeylerden örnek vereceğim. Belki size ilham olur, uzunca bir süredir ertelediğiniz boya işlerine başlamaya karar verirsiniz...


Neyse efenim...

Benden bugünlük de bu kadar...

Bu arada, kendimi şaşkınlıkla izlediğimi de belirtmek istiyorum. İstikrarım beni bile şaşırtıyor. Bir paylaşma hevesi, bir yeni projeler yapma hevesi... Allah Allah... Havalardandır diyeceğim ama sıcak da değil ki :)

Neyse efenim...

Siz bu satırları okurken muhtemelen hafta başlamış olacak, çalışıyor olacaksınız... Bu sebepleeeeey herkese iyi bir hafta, sağlık, huzur ve güleryüz diliyorum...

Herşey gönlünüzce olsun, içiniz sevgiyle dolsun...